06/07/2019

praktisch

We hebben dus een karretje aangeschaft om boodschappen te doen. Superpraktisch, als je ’t mij vraagt. Heel tevreden van de aanschaf. Ik was een beetje bang dat het rijden met dat ding achter mij moeilijk zou zijn, maar ik voel bijna niet dat het daar is.

Iets anders: we gebruiken onze smartphone als gps, en hebben tot nu toe geen betere app gevonden dan google maps. Ik heb al veel gezocht naar andere (gratis) apps, maar de meeste zijn vooral gemaakt voor de wielertoeristen, niet echt voor de mensen die de fiets gebruiken om van punt 1 naar punt 2 te gaan.

Wat ik zou willen: een soort waze voor fietsers, waar de fiets-community info zou kunnen toevoegen en waar we zouden kunnen keuzes maken aan de hand van:

  • wel of geen fietspad
  • wel of geen onverharde weg
  • staat van de weg
  • omwegen/werken
  • keuze voor kortste weg, mooiste weg, gemakkelijkste weg,…

als iemand dit al is tegengekomen, laat maar weten…

er is nog veel werk

Toch opmerkelijk hoeveel reacties we krijgen als we met de fiets opdagen. Vooral twee soorten reacties: praktische (hoe gaan jullie dat doen, zonder auto?) en aanmoedigend (knap dat jullie dit proberen). Nog niemand tegengekomen die zegt: ja, en dan?

Dit betekent vooral dat we met zijn allen nog veel werk voor de boeg hebben, op verschillende vlakken:

  • mentaliteit. Die gewoonte die we gekweekt hebben om steeds in de wagen te kruipen voor alles en nog wat, daar moeten we op termijn best iets aan doen. Ook worden fietsers nog te veel “getolereerd” door andere weggebruikers. Koning auto heeft het nog altijd voor het zeggen. Zolang we het voor de auto makkelijk maken om overal te geraken, en voor alle andere vervoermiddelen moeilijk zal hier niet veel aan veranderen. Kijk in onze woordenschat: een autostrade is een baan waar alleen auto’s mogen komen, een straat is meestal ruim voorbehouden voor wagens, een fietsstraat is nog een zeldzaamheid waar in principe de auto alleen wordt getolereerd. Wat als we de fiets voorrang zouden geven op gewone straten en zo eigenlijk de fietsstraat zouden veralgemenen? Een ramp op economisch vlak, zeker? En economie, weet je, gaat natuurlijk vóór op mensen en natuur… Deze logica kan alleen worden doorbroken door welzijn minder afhankelijk te maken van economische parameters. Maar dat is een ander verhaal…
  • infrastructuur. Mijn vriend Johan is onlangs met de fiets gevallen, met breuken tot gevolg. Dit gebeurt nog veel te vaak, omdat fietsen nog maar zelden in een eigen bedding kunnen rijden. Vooral in de steden is er veel ruimte voor verbetering.
  • ruimtelijke ordening. Woningen – werk – commerciële centra – faciliteiten. Al die dingen zijn niet goed op elkaar afgestemd. Een werk van lange adem, van vele generaties. Maar we moeten er nu mee beginnen. Een betonstop tegen 2030 of 2050 maakt het probleem alleen nijpender: er wordt nu met alle macht gebouwd om de betonstop voor te zijn, er wordt op middellange termijn gespeculeerd en de overheid laat begaan.

mobiscore

Ik las een interview in De Morgen met Vlaams Bouwmeester Leo Van Broeck (momenteel waarschijnlijk één van de meest gehate mensen in Vlaanderen). Hij heeft het o.a. over de Mobiscore, over de urgentie van een betonstop, over een alternatieve financiering van de gemeenten,… Stof tot nadenken, toch wel.

We (ik) wonen op een totaal irrationele manier. Individualistisch, ingewikkeld, milieubelastend. We willen elk ons apart stukje paradijs, en offeren daarvoor alles op. We wonen helemaal afgelegen, ver van alles en moeten dus de wagen gebruiken voor de meest eenvoudige, alledaagse zaken zoals een brood kopen. Daarbij klagen we dat ons openbaar vervoer inefficiënt is, maar wat wil je, als huizen her en der worden gebouwd, hoe kan De Lijn iedereen even goed bedienen? Tegenstanders van Van Broeck roepen dat hij de gewone Vlaming op kosten wil jagen, maar ik volg hem in zijn repliek. Ons huidig ruimtelijk beleid kost handenvol geld!

Leo Van Broeck

“Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft Vlaanderen een desastreus ruimtelijk beleid gevoerd. Wij hebben ons, met een inwonersaantal kleiner dan dat van Londen, verspreid over een heel gewest met driehonderd gemeenten. Daardoor hebben we het wereldrecord aan politici en ambtenaren per duizend inwoners en liggen onze belastingen torenhoog. “

Het ruimtelijk beleid zorgt dus niet alleen voor milieuproblemen, maar ook voor enorme kosten, voor onaangepaste levenskwaliteit, vooral voor een individualisme dat verklaart waarom partijen als NVA en Vlaams Belang beter en beter gedijen in landelijke gebieden. Eigen tuin eerst!

OK, het probleem is er niet sinds gisteren, we kunnen dit niet in een wip oplossen. of het zou met massadeportatie moeten zijn, maar we leven nog altijd in een vrij, democratisch land, dus uitgesloten. Maar dat we eerder gisteren dan vandaag ons beleid zouden moeten aanpassen, dat is duidelijk.

laat komen die reacties, ik ben benieuwd!


mijn eigen stoep

Maar genoeg over externe factoren, laten we met onszelf beginnen. Ik probeer mijn eigen gedrag tegen het licht te werpen: wat doe ik goed/slecht als bijdrage voor een betere samenleving/milieu? Wat kan beter? Waar moet ik over nadenken? Ik wil een balans daarvan opmaken, iets dat mijn (eventuele) vorderingen in kaart zou zetten. iets waar ik mij heel kwetsbaar opstel, waar ook reacties en debatten mijn gedrag zou kunnen beïnvloeden. Later meer daarover.