Waarom, o waarom? Een blog met mijn naam, waarin ik vertel over mijzelf. Ofwel ben ik razend interessant, ofwel schandalig arrogant.
Geen van beiden (denk ik, hoop ik). Schrijven vanuit mijn eigen onzekerheid is zoeken naar bevestiging, bij mezelf en bij mijn naasten. Het is delen om reacties uit te lokken, om een debat aan te gaan. Delen is ook iets van zichzelf geven in de hoop dat het je rijker zal maken.
Ik geef mij bloot (niet letterlijk, u hoeft niets te vrezen), ik weet dat er van alles kan gebeuren:
-
- het interesseert niemand, wat enige mogelijke arrogantie van mijnentwege meteen in de kiem zou smoren
- ik zou genadeloos kunnen afgekraakt worden, ja zelfs belachelijk gemaakt, maar dat overleef ik zonder moeite, ik ben oud genoeg om daarmee om te gaan
- ik krijg reacties, positief en negatief, er ontstaat een debat, mensen reflecteren over hun eigen leven. Een droom…
De premisse: We hebben onze auto van de hand gedaan.
Van de noodzaak een deugd maken is een beetje wat hier gebeurt. We vonden het niet meer verantwoord om een wagen te hebben, zeker niet een SUV. Het kwam niet overeen met ons levensstandaard en ook niet met hoe we in het leven staan.
We zijn resp. 61 en 58 jaar oud, we wonen op het platteland, zonder supermarkt achter de hoek, er is wel openbaar vervoer, maar we zijn in België: om in bv. Asse te geraken moeten we een bus, een metro en een trein pakken. In het beste geval is dat 1u15 minuten, maar laten we daar maar gerust 2 uren van maken. Een ritje van 20 minuten met de auto (zonder files weliswaar). Met de fiets zijn we er in 45 minuten.
Dus: de fiets. We zijn de trotse eigenaars van gloednieuwe e-bikes (ik bedoel elektrisch aangedreven fietsen…), we hebben fietstassen, moeten nog degelijke regenkledij aanschaffen.
Zal het ons lukken zonder auto? Gezien de reacties van sommigen: neen, ondenkbaar; utopisch, wat denken jullie wel?
Volgens ons: laten we het proberen. We zullen ons leven moeten aanpassen, het zal niet elke dag rozengeur en maneschijn zijn. We zullen vloeken, we zullen twijfelen. Soms zullen we ergens niet geraken, misschien uitnodigingen moeten weigeren, of nat, bezweet, vuil aankomen.
Wat we van jullie verwachten: reacties, positief of negatief, ideeën, eigen ervaringen,…
Reacties worden eerst door mij gelezen, en dan al of niet gepubliceerd, met als regel: respect voor elkaar, een sfeer van open debat, geen discriminatie, geen pestgedrag,…
