week 1 met de fiets
Heb ik het al gezegd? Ik vind fietsen zalig. Voor mindfullness-adepten: de weg is even belangrijk als de bestemming. De zintuigen draaien op volle toeren, want je moet attent zijn, kijken waar je rijdt, de bestemming in gedachte hebben en bewust zijn van waar je mee bezig bent. Bewust ook van de gevaren, dus scherp, gefocust. Vol in het leven, in het nu.
Die focus, dat is nu eens iets waar ik sinds ettelijke jaren moeite mee heb. Wie mij kent, weet dat. “Marc, je bent er niet!”. MVP has left the room. Maar niet op de fiets, blijkbaar. Ook niet als ik mijn oortjes opzet en onderweg naar muziek luister(ik weet het wel, niet echt aan te raden, maar als het niet te luid is kan het nog)Deze week voor het eerst “voor echt” met de fiets inkopen gaan doen. Ik bedoel, ik was al eens met de fiets naar de Colruyt geweest, maar dat was tussendoor, goed wetend dat ik niet alles moest kopen, dat de “echte” aankopen met de auto nog zouden volgen.
Nu, dus, voor het echt: goed nadenken over wat wel en niet nodig is, rekening houden met de beperkte opslagruimte van mijn tassen, maar tegelijk ervoor zorgen dat we voor een paar dagen verder kunnen. Een lijstje maken en het zo nauwgezet mogelijk volgen.
Ik kwam aan de kassa met een winkelkar halfvol. Dit geraakt er nooit allemaal in! Misschien als ik mijn meegebrachte rugzak erbij haal, zal het juist lukken? En hoe gaan die bananen eruit komen?
Het resultaat: geen gebruik moeten maken van de rugzak, alles goed en ongeschonden aangekomen, bijna 30 kg aan voeding en drank, zonder moeite meegezeuld.
Ok, het weer viel mee, 20°C, geen regen, een beetje wind. Wat als het pakweg 30°C zal zijn? Een oplossing met een kleine frigobox moet kunnen, te bekijken. Zeker als we een aanhangkarretje zouden gebruiken, Thomas, onze oudste zoon, heeft zo’n Croozer, waarmee hij ooit dacht zijn kinderen naar school te brengen. Gebeurt nooit, karretje dus beschikbaar.
als je wacht op goed weer om de fiets van stal te halen, kun je ze evengoed uit karton maken